Prawa Dziecka

Wielkim przyjacielem dzieci oraz prekursorem walki o prawa dziecka był Janusz Korczak - polski pedagog, prowadzący Dom Sierot w Warszawie, w którym mieszkały przede wszystkim dzieci żydowskie. Korczak walczył o to, aby każde dziecko miało prawo do rozwoju we własnym tempie oraz aby mogło saamodzielnie poznawać świat. Sprzeciwiał się poglądom, według których wszystko należy robić za dziecko, zabraniając mu przy tym wielu rzeczy. Uważał, że tylko nauka przez doświadczenia prowadzi do prawdziwej wiedzy, a dziecko ma prawo popełniać błędy  .

PRAWA DZIECKA WG JANUSZA KORCZAKA: 

• prawo do radości 
• prawo do wyrażania swoich myśli i uczuć
• prawo do szacunku 
• prawo do nauki przez zabawę i bycie sobą
• prawo do niepowodzeń i łez
• prawo do własności 
• prawo do bycia sobą
• prawo do niewiedzy
• prawo do upadków
• prawo do tajemnicy

PROŚBA DZIECKA (Janusz Korczak):

• Nie psuj mnie. Dobrze wiem, że nie powinienem mieć tego wszystkiego, czego się domagam. To tylko próba sił z mojej strony.
• Nie bój się stanowczości. Właśnie tego potrzebuję – poczucia bezpieczeństwa.
• Nie bagatelizuj moich złych nawyków. Tylko Ty możesz pomóc mi zwalczyć zło, póki jest to jeszcze w ogóle możliwe.
• Nie rób ze mnie większego dziecka, niż jestem. To sprawia, że przyjmuję postawę głupio dorosłą.
• Nie zwracaj mi uwagi przy innych ludziach, jeśli nie jest to absolutnie konieczne. O wiele bardziej przejmuję się tym, co mówisz, jeśli rozmawiamy w cztery oczy.
• Nie chroń mnie przed konsekwencjami. Czasami dobrze jest nauczyć się rzeczy bolesnych i nieprzyjemnych.
• Nie wmawiaj mi, że błędy, które popełniam, są grzechem. To zagraża mojemu poczuciu wartości.
• Nie przejmuj się za bardzo, gdy mówię, że Cię nienawidzę. To nie Ty jesteś moim wrogiem, lecz Twoja miażdżąca przewaga!
• Nie zwracaj zbytniej uwagi na moje drobne dolegliwości. Czasami wykorzystuję je, by przyciągnąć Twoją uwagę.
• Nie zrzędź. W przeciwnym razie muszę się przed Tobą bronić i robię się głuchy.
• Nie dawaj mi obietnic bez pokrycia. Czuję się przeraźliwie tłamszony, kiedy nic z tego wszystkiego nie wychodzi.
• Nie zapominaj, że jeszcze trudno mi jest precyzyjnie wyrazić myśli. To dlatego nie zawsze się rozumiemy.
• Nie sprawdzaj z uporem maniaka mojej uczciwości. Zbyt łatwo strach zmusza mnie do kłamstwa.
• Nie bądź niekonsekwentny. To mnie ogłupia i wtedy tracę całą moją wiarę w Ciebie.
• Nie odtrącaj mnie, gdy dręczę Cię pytaniami. Może się wkrótce okazać, że zamiast prosić Cię o wyjaśnienia, poszukam ich gdzie indziej.
• Nie wmawiaj mi, że moje lęki są głupie. One po prostu są.
• Nie rób z siebie nieskazitelnego ideału. Prawda na Twój temat byłaby w przyszłości nie do zniesienia. Nie wyobrażaj sobie, iż przepraszając mnie stracisz autorytet. Za uczciwą grę umiem podziękować miłością, o jakiej nawet Ci się nie śniło.
• Nie zapominaj, że uwielbiam wszelkiego rodzaju eksperymenty. To po prostu mój sposób na życie, więc przymknij na to oczy.
• Nie bądź ślepy i przyznaj, że ja też rosnę. Wiem, jak trudno dotrzymać mi kroku w tym galopie, ale zrób, co możesz, żeby nam się to udało.
• Nie bój się miłości. Nigdy.

W listopadzie 2019r  rodzice wraz z dziećmi oraz nauczycielka z naszego przedszkola wzięli udział w Międzynarodowym Konkursie Literackim na wiersz o prawach dzieckach. Organizatorem tego konkursu było Przedszkole nr 124 w Warszawie. Poniżej prezentujemy prace konkursowe: 

Mam na imię Ola,

I choć mała jestem jeszcze,

Wiele praw w swojej głowie już mieszczę!

Moja wyobraźnia ma prawo sięgać do nieba,

Prawo do zabawy dodać do tego trzeba.

Mówię i liczę dużo i obficie,

Bo prawo do nauki wykorzystuję wyśmienicie.

Jednak najbardziej lubię być wysłuchana

I dorzucę do tego: być bardzo kochana!

(Ola z rodzicami)

Bawię się, biegam, gram w piłkę śmiało,

Przyjaciól sam wybieram,

Mam do tego prawo.

Przedszkole, szkoła,

tu się rozwijam i zdobywam wiedzę,

Mam do tego prawo i taką potrzebę.

W moim domu mama i tata ze mną mieszkają,

Dbają o mnie, szanują,

I bardzo kochają.

Mam swoje zdanie i własne poglądy,

Wysłuchaj ich proszę,

Odstaw na bok osądy.

Świat każdego dziecka będzie bardziej kolorowy,

Gdy jego prawa każdy dorosły będzie miał w głowie.

(Franek z rodzicami)

Jestem Zosia, mały Człowiek,

lecz mam prawa, każdy wie.

Nikt mnie siłą zmuszać nie może,

robię to co dobre, to mi być może pomoże.

Dorastać i uczyć się wszystkiego,

a także wybierać z bawić się będę.

Nie można mnie krzywdzić i bić, ani ręki podnosić,

gdyż zaraz zacznę na wszystkich donosić.

Cudzych listów nie otwieram, tego nie rób też.

Mam też prośby drogi dorosły:

Nie psuj mnie, nie bagatelizuj moich złych nawyków, nie zrzędź,

nie dawaj mi obietnic bez pokrycia, nie mów, że lęki są głupie.

I tak można mówić dużo...

Jestem jeszcze mała i mam prawo... do KOCHANIA.

(Zosia z rodzicami)

Każdy człowiek na swoje prawa,

to przecież oczywista sprawa.

Nawet człowiek bardzo mały,

musi wiedzieć jak jest wspaniały.

Co może robić, do czego ma prawo,

że całe życie nie jest zabawą.

Że zawsze powinien być doceniany,

przez swoich rodziców mocno kochany.

Wychowywany bez grama przemocy,

leczony, gdy potrzebuje pomocy.

Musi czuć się bezpiecznie i wypoczywać,

wypowiadać się i dopytywać.

Mieć prawo do tajemnic i prywatności,

do osobistej nietykalności.

Masz prawo także być taki jak chcesz, 

Ty o tym przecież doskonale wiesz. 

(Kacper z rodzicami)

Bycie dzieckiem - ważna sprawa,

Każde dziecko ma swe prawa.

Mądrzy dorośli się spotkali,

W Konwencji Praw Dziecka

Wszystkie je spisali. 

Wolno więc dzieciom bawić się dowoli,

Wołać o pomoc kiedy je coś boli,

Śmiać się i kochać,

Mieć pełną rodzinę,

Każdego dnia na twarzy,

Wesołą robić minę. 

Bez względu na kolor, wiarę, pochodzenie

Każde dziecko na świecie

Ma ważne znaczenie.

Dziecko to istota o pełnej tożsamości,

Ma prawo do ochrony i do prywatności...

(p. Dagmara - nauczyciel)